សៀមរាប៖ប្រាសាទបន្ទាយក្តី ត្រូវបានកសាងឡើងដោយព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័នទី៧ នៅពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី១២ និងដើមសតវត្សរ៍ទី១៣។ ប្រាសាទនេះ មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាទៅនឹងប្រាសាទតាព្រហ្មដែរ គ្រាន់តែមានទំហំតូចជាងបន្តិច។ ប្រាសាទនេះ មានទីតាំងស្ថិតនៅជាប់នឹងប្រាសាទ តាព្រហ្ម ជ្រុងអាគ្នេយ៍ក្នុងភូមិស្រះស្រង់ខាងត្បូង។
តាមការស្រាវជ្រាវថ្មីៗនេះ ដោយសាកលវិទ្យាល័យសូហ្វីយ៉ាបញ្ជាក់ថា បន្ទាយក្តី សាងសង់ឡើងនៅលើប្រាសាទ តាំងពីសតវត្សរ៍ទី១២ ដោយសារគេឃើញគ្រឹះនៃប្រាសាទមួយទៀត ក្រោមគ្រឹះនៃប្រាសាទបន្ទាយក្តី ដែលគេសន្និដ្ឋានថា វាមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងភូមិកុដិ តាំងពីសម័យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ មកម្ល៉េះ។
ប្រាសាទបន្ទាយក្តី ជាប្រាសាទបែបព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយានក្នុងចំណោមប្រាសាទព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយានជាច្រើន កសាងក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧។ ប៉ុន្តែសម័យកណ្តាលប្រាសាទនេះបានក្លាយជាទីសក្ការៈបូជានៃព្រះពុទ្ធសាសនាហិនយានវិញដែលមានវត្ត និងចេតិយជាដើម។
នៅក្នុងប្រាសាទបន្ទាយក្តី មានសិលាចារឹកចំនួន ៥ផ្ទាំង ត្រូវបានគេឃើញនៅក្នុងបរិវេណនៃប្រាសាទនេះ។ សិលាចារឹកចំនួន៣ ត្រូវបានគេសិក្សារួចរាល់ហើយ។ នៅក្នុងអត្ថន័យនៃសិលាចារឹកទាំងនោះមាននិយាយអំពីឈ្មោះរបស់អាទិទេព អ្នកបម្រើការខាងសាសនារបស់ព្រះមហាក្សត្រផងដែរ។ នៅក្នុងចំណោមសិលាចារឹកទាំងអស់មានសិលាចារឹកតែមួយគត់ដែលស្ថិតនៅក្នុងប្រាសាទរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ចំណែកឯសិលាចារឹកផ្សេងទៀតគឺត្រូវបានគេយកមកតម្កល់ទុកនៅសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ។
គួររម្លឹកថា ប្រាសាទបន្ទាយក្តី មានកំពែងព័ន្ធជុំវិញសាងអំពីថ្មបាយក្រៀមចំនួនបីជាន់ ហើយមានខ្លោងទ្វារសាងអំពីថ្មភក់បែរមុខទៅរកទិសខាងកើតនិងខាងលិច លើកលែងតែកំពែងទី១នៅខាងក្រៅមានខ្លោងទ្វារចេញចូលចំនួនបួនទិសសំខាន់ដែលខ្លោងទ្វារនីមួយៗមានកំពូលមុខបួនដូចខ្លោងទ្វារប្រាសាទតាព្រហ្មនិងខ្លោងទ្វាររាជធានីអង្គរធំ។ មានកសិន្ធុព័ន្ធជុំវិញ កំពែងទី២មានហោត្រ័យ សាលរបាំ និងអាគារបន្ទាប់បន្សំផងដែរ៕
